For your smile_35

Usłyszeli pukanie do drzwi. Po chwili do pokoju wpadły dwie małe istotki. Wskoczyły na łóżko i przywitały się. 

- Hej tatusiu! Cześć ciociu!

- Jak tam dzieciaki?

- Dobrze. Chcieliśmy się was o coś zapytać... - zaczął Prince.

- Śmiało synu.

- Będziemy mieć siostrzyczkę czy braciszka? - dokończyła Paris.

- Tego jeszcze nie wiadomo...

- Szkoda... , ale i tak będzie fajnie - powiedział rozentuzjazmowany chłopiec.

- No jasne, że będzie!

- Ciociu, mogę też ciebie o coś zapytać?- powiedziała szeptem dziewczynka.

- Oczywiście kwiatuszku - odpowiedziała. Jednak widząc, że mała się krępuje, wstała i wzięła ją za rękę. Wyszły na korytarz. 

- Teraz już możesz...

- Bo ja chciałam zapytać... czy mogę mówić do ciebie... mamo?

Oczy Julii napełniły się łzami.

- Jeśli tylko chcesz...

- Dobrze - ucieszyła się. - Ale dlaczego płaczesz?

- Ze szczęścia słonko.

I wróciły do sypialni, w której czekali dwaj zniecierpliwieni panowie.

*

Siedzieli wszyscy razem w salonie. Janet bawiła się z dziećmi na podłodze. Zaraz, obok niej, na dywanie usiedli Michael z Julią. Reszta rodziny zajęła miejsca na kanapach. Matka wraz z Rebbie krzątała się po kuchni przygotowując jakieś smakołyki. Chwilę potem weszła, niosąc tacę z dziesięcioma kubkami gorącej herbaty i trzema szklankami soku pomarańczowego. 

- Widzę, że nasz braciszek w końcu znalazł kogoś podobnego do siebie... - odezwał się Tito.

- Dlaczego podobnego? - zapytała zaciekawiona.

- Bo u nas w rodzinie nikt poza nim i Donkey nie lubi soku pomarańczowego...- odpowiedział Jermaine. 

- Jeszcze raz tak mnie nazwiesz, a przysięgam, gorzko tego pożałujesz... - zagroziła Jan.

- Och dzieciaki... Przestaniecie wy się kiedykolwiek kłócić? - do salonu wkroczyła Katherine.

- To takie częste? - zapytała rozbawiona Julia.

- To norma kochanieńka. Przyzwyczajaj się do takich sprzeczek. W końcu Michael też nie jest aniołkiem...

- Mamo... - odezwał się zawstydzony Mike.

- A co? Może Mama nie mówi prawdy? - wtrąciła się La Toya. - Wszyscy wiemy jaki jesteś braciszku.

- Lubisz sobie robić z ludzi żarty, które często kończą się awanturą - podsumował Jackie.

- Wcale nie! - zaprotestował.

- A jak było w ostatnie urodziny Rebbie? Ten sztuczny pająk całkowicie przypadkowo znalazł się w torcie? - przypomniał Randy.

- Albo w Wielkanoc... Rozbiłeś pisankę na głowie tego producenta muzycznego, bo myślałeś, że to Marlon... uznał, że zwariowałeś do reszty - pogrążał go Tito.

- Nie zapominajmy o bitwie na ciasta po nakręceniu "Black or white" - rzucił Tito.

- Nie wspomnę o historii z choinką... - dopowiedziała Jan.

- I ty sam to wszystko wymyśliłeś tatusiu? - zapytał Prince.

- Niee... to zwykłe plotki... - wymigiwał się.

- Coś kręcisz... ale i tak cię kocham łobuzie... -  powiedziała Julia i pocałowała go delikatnie.

Wśród braci zaczęły cię pogwizdywania i śmiechy. Ale ich to nie zrażało. Trwali jeszcze przez moment w tym pocałunku. Dopóki do pokoju nie wszedł On...